Ég átti afmæli á mánudaginn. Ég veit ég hef sagt það áður en ég segi það bara aftur, ég elska að halda upp á afmælið mitt. Veitingar hafa mikið með það að gera. Fullt hægt að tilraunast og það er allt borðað. Alla vega hingað til. Hér má sjá mynd af veisluborðinu, þetta var allt hreinsað þó það væri tvennt af hverju. Duglegir gestir. Svo vil ég líka benda á hvað eldhúsborðið er fallegt. Pabbi smíðaði það og spónlagði.
Já þetta var mont. En áfram með smjörið.
Heiti rétturinn sem ég gerði fyrir afmælið mitt á síðasta ári er ein af allra vinsælustu uppskriftunum á blogginu og skal engan undra því rétturinn er mjög góður. Það hefði því auðvitað legið best við að gera bara sama réttinn fyrir afmælið mitt núna. Óþarfi að finna upp hjólið er það ekki?
Það á ekki við í matar og bakstursmálum, þá finnst mér allt í lagi að leita langt yfir skammt og finna upp hjól og alls konar.
Ég veit svo sem ekki hvort ég er að finna upp neitt hjól hér. En ég studdist ekki við neina aðra uppskrift þegar ég setti þessa saman, öll líkindi eru því mér óafvitandi.
Hugsunin var að gera góðan heitan rétt og sleppa brauðinu, alveg eins og síðast. Samt átti hann ekki að vera eins og síðast. Og mig langaði að nota mikinn ost, mjög mikinn ost, svo þetta væri eiginlega ostaréttur. Þetta tókst. Og svo má bæta því við að rétturinn er fljótlegri en hinn þar sem það þarf ekki að steikja grænmetið. Bara allt saman í ofn og tilbúið.
Talandi um að finna upp hjól. Ég gerði svakalega afmælistertu sem ég ætlaði klárlega að gefa uppskriftina af. Hún var alveg eins og ég hafði hugsað mér hana. Alveg nákvæmlega meira að segja. Eins á bragðið, eins áferð og allt bara eins og ég vildi. En ég hafði ekki hugsað út í að þessi samsetning myndi leiða til þess að tertan yrði eins og grjót. Ekki grjóthörð heldur svakalega þung í maga og einungis á færi svakalegra eftirréttamaga að innbyrða meira en örsneið af henni. Niðurstaðan er því sú að ég ætla að gera hana aftur en með léttari botnum og smakka. Gefa ykkur svo báðar uppskriftirnar, já?
Hún neitaði meira að segja að myndast vel þessi elska. Þið sjáið hana betur síðar.
En nú er það heiti afmælisrétturinn, osta og pylsuréttur, heitur klúbbaréttur, hvað sem við eigum að kalla þetta. Lykilorðin eru samt einfalt, fljótlegt og mjööööög gott. Og mikill ostur, það er alltaf gott í minni bók, ég man alla vega ekki eftir að hafa hugsað eða sagt: ,,Ég vildi það væri ekki svona mikill ostur.”
Heiti afmælisrétturinn 2015
2 bakkar sveppir
1 blaðlaukur, skorinn
3 grískar ostapylsur
4 beikonpylsur
Eða einhverjar aðrar pylsur en þetta eru þær sem ég notaði.
150g rjómaostur+ 1/2 dl mjólk brætt saman
1 egg
1 mexíkóostur, skorinn í bita
1 hvítlauksostur, skorinn í bita
Eða tveir aðrir ostar í svipaðri stærð.
Rifinn ostur eftir smekk, bara hafa nóg af honum. Ég var með cheddar og brauðost
Grænmetið skorið og sett í 2 eldföst mót. Ég keypti að vísu skorna sveppi, það er mjög handhægt. Dreifið því næst pylsunum yfir. Bræðið saman rjómaost og mjólk og hrærið egginu saman við. Hellið blöndunni yfir grænmetið og pylsurnar og dreifið svo mexíkó og hvítlauksosti yfir og rífið að lokum nóg af ost og jafnið yfir réttinn. Bakið við 200°C í c.a hálftíma, þar til allur ostur er bráðnaður og fallega gylltur. Annað formið sem ég var með er stórt og hitt frekar lítið þannig þetta passar líklega í tvö meðalstór form.